Horretarako, mailen garaiera osoa neurtzen duten bi oholtxo prestatu behar ditugu, dodekagonoari dagokion angeluaren irekidurarekin mihiztatu behar ditugu (ikusi 973. irudia), eta, lurreko lerrotik abiatuz, angeluan jarri behar ditugu eta lehenengo mailaren garaiera markatu behar dugu bi aldeetan.
Para esto, se preparan dos tablillas con la altura total del escalón, ensambladas con la abertura del ángulo correspondiente al dodecágono (fig. 973); y, comenzando por la línea de tierra, se aplican las tablillas en un ángulo, y se marca la altura del primer escalón en las dos caras.
Malguagoak izan daitezen, berotu egiten da piezaren i barnealdea (ikusi 12. irudia), barnealdeko zuntzak uzkurtzeko, eta uraz hezetzen B aldea, kanpoaldeko zuntzak luzatzeko.
Para facilitar la flexibilidad, se calienta la cara interna i de la pieza (fig. 12), contrayéndose así las fibras interiores; y se humedece con agua la parte B, para obtener el alargamiento de las fibras exteriores.
Betiere, hobe da eskuineko aldeak kanporantz ematea, ikusgarriagoa delako eta aldakuntza higrometrikoekiko sentikortasun txikiagoa duelako zurgiharrak.
En todos los casos, se preferirá que la caraderecha vaya hacia fuera, por su mayor vistosidad, y porque, el duramenes menos sensible a las variedades higrométricas.
Novopanaren aldaera da, eta barnealdean erabiltzen da. Haritz-, gaztainondo-, intxaurrondo-xaflazkoak dira aldeak, eta novopanaren ezaugarri berak ditu.
Langaluzeen eta langaren aldeen arrasean egon behar duten tiraderak egiteko, teknika berezia erabili behar da, beharrezkoa baita ziurtatzea alde guztiak erabat egonkorrak izan daitezendirela.
2. Ziriak eta ahoak egin ondoren, oinenaldeak jan behar ditugu, eta piramide-forma eman behar diegu. Goiko aldetik 10 bat cm-ra gutxienez, lerroa marratu behar dugu inguruan, eskuaira erabiliz, eta, beheko buruan, lerroa marratu behar dugu, gramila erabiliz, 6 bat mm-ra.
2/* Hechas las espigas y mortajas, se rebajan las caras de las patas, dándoles forma piramidal ; a partir de unos 10 cm. de la parte superior, se marca alrededor una línea a escuadra, y en la testa inferior se marca una línea de gramil a unos 6 mm.
Lehenik eta behin, xafla markatu behar dugu eta, horretarako, lan-mahaian jarri behar dugu, marrazteko aldeak gora ematen duela. Ondoren, arkatz biguna erabiliz, lerroak marratu behar ditugu, moztu behar ditugun neurri berean.
Ante todo, procederemos al marcado de la plancha, para lo cual se colocará sobre la mesa de trabajo con la cara del dibujo hacia arriba, y, con un lapicero blando, se marcarán las líneas a la medida que deba cortarse.
Aldeak agerian dituzten neurri handiko taulak eratu nahi ditugula eta, ertzetatik kolatu behar baditugu oholak, saiatu behar dugun ahal bezain estuenak izan daitezen oholak.
Teniendo necesidad de encolar tablas por suscantos, para formar tableros de dimensiones notables con las caras a la vista, procúrese que aquéllas sean lo menos anchas posible.
Piezak kolatzen ditugunean, ezin dugu onartu taulen eskuineko alde guztiek alde batera ematea eta ezkerreko alde guztiek beste aldera ematea (ikusi 21. irudia), taula osoa nabarmenki okertzen baita bestela eta azkon bat eratzen baitu (ikusi 22. irudia).
No se deben encolar las piezas, con las caras todas en sentidoderecho o todas en sentido izquierdo (fig. 21), porque ocurrirá que todo el tablero se curvará notablemente, formando una considerable saeta (fig. 22).
Esan bezala, zankabearena egiten dute metalezko bi habeek. U erako profila duen burdinaz eginda daude, eta xafla lotu diete alde hutsean, itxura hobea izan dezaten (ikusi 985. irudiko BB ebakidura).
Ebakidura biribila izan behar du ardatzak, baina, lehenik, zenbat mailak osatzen duten eskaileraren bira osoa, hainbat aldekoa egin behar dugu; oso garrantzitsua da hori, mailagainak eta kontramailak zehatz-mehatz markatzeko ardatzean.
Aunque el árbol tenga que ser de sección redonda, primero se hará de tantas caras como peldaños tenga una vuelta completa, lo cual es de suma importancia para poder marcar con precisión las huellas y contrahuellas en el árbol.
Oholak jartzen hasi baino lehen, habe etzanak jarri behar dira, eta haien goiko aldea landu behar da, sestran geldi daitezen guztiak.
Antes de empezar a colocar las tablas, hay que colocar los durmientes, en los cuales se labra la cara superior para que puedan quedar todos al mismo nivel.
Leihoak zer aldetakoak diren jakiteko, alde nagusiaren aurrean egon behar du betiere behatzaileak; hain zuzen ere, eraikinaren barnealdera ematen du leihoarenalde nagusiak.
Muntaiak egiaztatu eta barnealdeko ertzakleundu behar ditugu, markoa behin betiko muntatu behar dugu, ziriak sartu behar ditugu eta aldeak errepasatu behar ditugu.
º Comprobados los ensambles, se pulen los cantos interiores, se monta el marco definitivamente, se acuña, y se repasan las caras.
Egurrezko habeteriak eratzen badu lurra, oholtzak zuzenean iltza daitezke habeen gainean, habe guztiak ezin berdinago badaude betiere. Habeak sestran ez badaude, berriz, habe etzanen gainean jarri behar dira oholtzak. Gutxienez 0,037 X 0,075 m neurtzen duten egur gogorrezko estrabeek eratu behar dituzte habe etzanak, eta, behar bezala ziriztatuta, soliben gainean finkatu behar dira, goiko aldea (oholtzari eutsi
?. Cuando el piso esté constituido con viguería de madera, se autorizará el clavado directo de los entarimadossobre las vigas, siempre que éstas estén perfectamente niveladas; de no ser así, se colocarán los entarimadossobredurmientes, formados por listones de madera dura de 0"037 m. por 0"075 m. de dimensiones mínimas, y fijados sobre las viguetas convenientemente acuñadas, a fin de presentar perfectamente nivelada la
