Emaitzak: 6

EU ES
Ehungintza, jantzigintza eta larrugintza (2)
Kat. 13., 65. - Velenciennes motako bainika izurdunak, gerra aurretik arropa zurirako baino erabiltzen ez zirenak, bertikalean jartzen dira soinekoaren gainean. "Estalaktita" eta kiribil dekoratu bat osatzen dute. Cat. 13, 65 - Reservadas antes de la guerra a la lencería, las vainicas fruncidas de Valenciennes se disponen, verticalemente sobre el vestido. Forman un decorado de "estalactitas" y de enroscamientos.

Materiala: LANEKI_corpusak_elkartuta.csv.tmx

Cristobal Balenciagak 1936an Parisen hartu zuenean bizilekua, nahasmendu giroan sartuta zegoen parpaila mekanikoaren industria. Kanpoko merkatuaren oso mendekoa zenez, amerikar merkatuarena bereziki; luxuzko sektorea izanik, 1929an Estatu Batuetan sortutako finantza krisiaren ondorio latzak jasan zituen, hura Europara iritsi aurre-tik. Edonola ere, 1920ko hamarraldiko moda oso onuragarria izan zen parpailarentzat, eta bereziki estimatuak ziren Art Deco estiloaren eragina zuten motiboak. 1929an, 380 lantegi zeuden Calaisen, 2710 ehungailu eta 300 milioi franko inguruko fakturazioa eragiten zuten. Baina, 1931n, nazioarteko neurri protekzionistak jarri ziren abian2. Parpailen fabrikatzaileen ganbera sindikalaren arabera, garai hartan 54 lantegik itxi behar izan zituzten ateak3. 1830etik 1936ra sektorearen fakturazio bolumenak nabarmen egin zuen atzera. Zenbait fabrikatzaile, porrot egiteko zorian zeudela, beren ehungailuak saltzen saiatu ziren. Hala ere, epe ertainera konpetentzia areagotu egingo zuen deslokalizazioaren arriskupean, Estatuak, beste fabrikatzaile batzuen presiopean, debekatu egin zuen horien salmenta. 1935ean sindikatu bat sortu zen parpailen eta brodatuen ekoizpenean ziharduten sektoreetako jarduerak koordinatzeaz arduratzeko. Parisko goi mailako joskintza, arropa zuriaren egileak eta saltegi handiak ziren garai hartan Calaisko parpailaren merkatua. Salmentak komisionisten 6 bitartez egiten ziren, eta haiek funtsezko zeregina betetzen zuten ekonomian. Kotoia (hamarretik bederatzitan Lille-ko irungile fabrikak ziren hornitzaileak, eta gainerakoak ingeles fabrikak), zeta (italiarrak gehienbat) eta rayona (Frantzian egina) erabiltzen ziren batez ere. Tiburce Lebas sozietateak lehenengo parpail elastikoak egin zituen; sari bat ere jaso zuen, 1937an. Hamarraldiaren azken urteetan hobera egin zuen ekonomiak. Edonola ere, bien bitartean, 200 fabrikatzaile baino gehiago desagertu ziren krisiaren ondorioz. Cuando Cristóbal Balenciaga se instala en París en 1936, la industria del encaje mecánico acaba de vivir una década agitada. Muy dependiente del mercado exterior, principalmente americano, este sector de lujo se vio muy afectado por la crisis financiera que se abatió sobre los Estados Unidos en 1929, antes de llegar a Europa. Sin embargo, la moda de los años 1920 fue favorable para el encaje y valoró especialmente los motivos influenciados por el estilo Art Déco. En 1929, Calais cuenta ya con 380 fabricantes y 2710 telares, generando alrededor de 300 millones de francos de volumen de facturación. Pero, en 1931, se pusieron en marcha medidas proteccionistas internacionales. La cámara sindical de los fabricantes de encaje enumera en aquella época 54 cierres de fábricas. De 1930 a 1936, el volumen de facturación del sector experimenta una regresión considerable. Algunos fabricantes, al borde de la quiebra, intentan vender sus telares. Sin embargo, el riesgo de una deslocalización que alimentaría la competencia a medio plazo, empuja al Estado, bajo la presión local de otros fabricantes, a prohibir su venta. En 1935 se crea un sindicato para, asegurar la coordinación de las actividades en los sectores de la producción de encajes y de bordados". Los mercados del encaje de Calais en la época eran la alta costura parisina, los confeccionistas de lencería y los grandes almacenes. La venta se efectuaba a través de comisionistas que desempeñaban un papel económico determinante. Las materias empleadas eran el algodón (suministrado en nueve de cada diez casos por las fábricas de hilado de Lille. el resto por las fábricas de hilado inglesas), la seda (de procedencia italiana en su mayoría) y el rayón (fabricado en Francia). La sociedad Tiburce Lebas desarrolla el primer encaje elástico, que fue premiado en 1937. Los últimos años de la década conocen una mejora económica. Sin embargo, entre tanto, la, crisis ha provocado la desaparición de más de 200 fabricantes.

Materiala: LANEKI_corpusak_elkartuta.csv.tmx

Irudi pertsonala (3)
En el salón de belleza es tan importante la persona que realiza la recepción como la que ejecuta los tratamientos o las personas responsables de la limpieza o de la lencería. Apaindegian, tratamenduak egiten dituena edo garbiketaren edo lentzeriaren ardura dutenak bezain garrantzitsua da harrera egiten duen pertsona.

Materiala: Elektroestetika

Es muy importante disponer de zonas separadas (almacén de productos, lencería, material diverso, cabina de tratamientos, etc.). Gune bereiziak izatea garrantzitsua da oso (produktuen biltegia, mihiseria, askotariko materialen biltegia, tratamenduetarako kabina eta abar).

Materiala: Elektroestetika

Lencería(toallas, sabanillas, batas, etc.): Lavar con lejía o similar. Arropa zuria (eskuoihalak, izaratxoak, mantalak...): lixibaz edo antzeko beste produktu batez garbitu

Materiala: Elektroestetika

Animazio turistikoa (1)
Pisos es el departamento que se encarga de la limpieza de las habitaciones y en la mayoría de los hoteles las zonas comunes, cambio de lencería, lavandería, tinte, etc. Logelak garbitzeaz arduratzen den saila da, eta, hotel gehienetan, gune komunez, arropa zuriaz, garbitegiak eta tindategiaz ere arduratzen dira.

Materiala: Animazio turistikoa