lepo > cuello (27 testuinguru)

eu testuak	es testuak
Lehen 7ek lepoa osatzen dute gutxi gorabehera, eta orno ZERBIKALAK izenekoak dira. Lehenengoari ATLAS deritzo, eta bigarrenari, AXIS. Atlasari esker, gorputz-enborraren eskeletoarekin artikulatzen da burua.	Las 7 primeras forman más o menos el cuello y se denominan CERVICALES siendo la primera ATLAS y la segunda AXIS sirviendo el Atlas para articular la cabeza con el esqueleto del tronco.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
GOIKO EPIFISIAN ERRADIOAREN burua dago. Buru hori estugune baten bidez banantzen da gainerako zatietatik: LEPOTIK, hain zuzen. Bi artikulazio-gune ditu: bat goikoa, BESAHEZURRAREN KONDILORAKO, eta beste bat barrukoa, KUBITURAKO.	La EPíFISIS SUPERIOR aquí­ se encuentra la cabeza del RADIO separada del resto por un estrechamiento denominado CUELLO y que posee dos superficies articulares; una superior para el CÓNDILO del HíšMERO y otra interna para el CUBITO.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
5.2 LEPOKO MUSKULUAK	5.2 MíšSCULOS DEL CUELLO
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
Jarraian, LEPO deritzon estugune bat dago, eta bi apofisi.	A continuación un estrechamiento denominado CUELLO y dos apófisis.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
LEPOKO MUSKULUAK:	MíšSCULOS DEL CUELLO:
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
lepoaren atzeko aldean dago, eta burua atzerantz okertzen du.	se encuentra en la parte posterior del cuello y se encarga de doblar la cabeza hacia atrás.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
lepoaren alboetan daude, eta lehen bi saihets-hezurretan amaitzen dira. Muskulu hau uzkurtzen denean, saihets-hezurrak igo egiten dira. Gainera, hauei esker makurtzen da burua.	se encuentran en los laterales del cuello y acaban en las dos primeras costillas, elevándolas al contraerse y además encargándose de inclinar la cabeza.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
Buruaren eta lepoaren makurdura da, esternokleidomastoideoaren muskulu-uzkurdurak eragina.	Es la inclinación de la cabeza y cuello, provocado por la contractura muscular del Esternocleidomastoideo
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
gehienak babestuta daude gorputzaren barruan, batzuk salbu, adibidez eskumuturretakoak eta lepokoak. Azken hauek nahiko azalean daude, eta haietan ukimenaren bidez hauteman dezakegu taupada, hau da, arteria horren ZABALKUNTZA bentrikuluen sistoletik datorren odol-kolpe bat igarotzen den bakoitzeko.	de las arterias circulan protegidas por el interior del cuerpo salvo algunas como las de la muñeca y cuello que se encuentran bastante superficiales y en las que podemos percibir a la palpación el pulso que es la DILATACIÓN que experimenta la arteria cada vez que pasa una oleada de sangre procedente de la sí­stole ventricular.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
ESKUINEKO KAROTIDA, arteria-odola buruko eta lepoko eskuineko aldera daramana.	La arteria CARÓTIDA DERECHA que lleva sangre arterial a la parte derecha de cabeza y cuello.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
EZKERREKO KAROTIDA, arteria-odola buruko eta lepoko ezkerreko aldera daramana.	La CARÓTIDA IZQUIERDA que lleva sangre arterial a la parte izquierda de la cabeza y cuello.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
ESKUINEKO ENBOR BRAKIOZEFALIKOA. ESKUINEKO BENA SUBKLABIOA (eskuineko besotik datorren odola jasotzen du) eta ESKUINEKO BENA JUGULARRA (burutik eta lepotik datorren bena-odola jasotzen du) batuz sortzen da.	TRONCO BRAQUIOCEFíLICO DCHO que es la unión de la VENA SUBCLAVIA DERECHA (que recoge sangre del brazo derecho) y VENA YUGULAR DCHA (que trae recoge sangre venosa procedente de la cabeza y cuello).
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
EZKERREKO BESOKO BENA-ENBORRA: EZKERREKO BENA SUBKLABIOA (ezkerreko besoko bena-odola darama) eta EZKERREKO BENA JUGULARRA (buruko eta lepoko ezkerreko aldeko bena-odola darama) batuz sortzen da.	TRONCO VENOSO BRAQUIAL IZQ que es la unión de la VENA SUBCLAVIA IZQ (que trae sangre venosa del brazo izq.) y la VENA YUGULAR IZQ (que trae sangre venosa de la parte izquierda de la cabeza y cuello)
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
Faringea eta zintzur-hestea lotzen dituen hodia da. Kartilagozko estalki batek osatzen du. Estalki hori kanpotik ikus daiteke lepoan, kartilagozko zintzur-sagar gisa.	Es el tubo de unión entre la faringe y la tráquea, formada por un caparazón de cartí­lago que se percibe externamente en el cuello por medio de la nuez cartilaginoso.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
Kanpotik ikusita, laringea lepoan dago, eta eztarriko zintzur-sagarra (Adanen zintzur-sagarra) deritzona osatzen du.	Visto por fuera, la laringe aparece en el cuello y conforma lo que se denomina como la nuez de la garganta (nuez de Adam).
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
Batez ere aurpegian eta lepoan eratzen da.	Se forma sobre todo en la cara y en el cuello.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
Eduki itzazu garbi flaskoen lepoak.	Mantén limpios los cuellos de los frascos.
Materiala: Farmazia eta parafarmaziako prestakinak egitea farmazietan
Tumore onbera, odol- eta linfa-hodiak pilatzen direnean sortzen dena. Normalean sortzetikoa izan ohi da, eta batez ere aurpegian eta lepoan agertzen da.	Tumoración benigna formada por acumulación de vasos sanguí­neos y linfáticos generalmente de origen congénito y que suelen presentarse sobre todo en la cara y cuello.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
Zakilaren zati honetan amaitzen da uretra, eta juxtu burua amaitzen den lekuan lepoa deituriko estugune bat dago.	En esta parte del pene desemboca la uretra y justo donde finaliza la cabeza hay un estrechamiento denominado cuello.
Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
arau orokor gisa, erabili eta botatzeko mantalak (leporaino ixten direnak edo atzetik ixten direnak), txanoak eta eskularruak erabili behar dira (horiek maukak ere estali behar dituzte).	como norma general se utilizan batas desechables (de cierre hasta el cuello o de cierre por detrás), gorros y guantes (éstos han de recubrir las mangas).
Materiala: Farmazia eta parafarmaziako prestakinak egitea farmazietan
Bularraldea eta lepoa uzkurtzea arnasa hartzen den bakoitzean.	Contracción de pecho y cuello cada vez que se respira.
Materiala: Farmazia eta parafarmaziako prestakinak egitea farmazietan
Matraze aforatuak udare-formako ontziak dira: lepoa luzea eta mehea dute, eta ipurdia laua.	Los matraces aforados son recipientes en forma de pera, de cuello largo y delgado y de fondo plano.
Materiala: Farmazia eta parafarmaziako prestakinak egitea farmazietan
Lepoaren puntu jakin batean lerro horizontal bat marraztuta dago; horrek adierazten du arrasera edo edukiera.	En un punto determinado del cuello llevan grabada una lí­nea horizontal, que es la que indica el enrasado o aforo.
Materiala: Farmazia eta parafarmaziako prestakinak egitea farmazietan
Beste adar motor bat ere badu, buruaren, lepoaren eta sorbalden mugimenduez arduratzen dena.	Tiene otra rama motora que se encarga de los movimientos de la cabeza, cuello y hombros.
Materiala: Oinarrizko analisi klinikoa
XI. bikotea edo nerbio ESPINALA BIZKARREZUR ERRABOILEAN sortzen da, eta buruaren, lepoaren eta sorbalden propiozepzioaz arduratzen da.	El par XI o nervio ESPINAL se origina en el BULBO RAQUíDEO se encarga de la propiocepción de la cabeza, cuello y hombros.
Materiala: Oinarrizko analisi klinikoa
Lepoaren aurrealdean, laringearen azpian, trakearen bi aldeetan dagoen guruina da, eta ISTMO batez elkartzen diren bi lobuluz osatua dago.	Es una glándula que está situada a ambos lados de la tráquea debajo de la laringe en la parte anterior del cuello, está formado por dos lóbulos que se encuentran unidos por un ISTMO.
Materiala: Oinarrizko analisi klinikoa
arteria erradialean (eskumuturraren aurreko aldean), arteria karotidan (lepoaren aurreko aldean), izter-arterian (izterrondoaren erdiko aldean), besahezurreko arterian (besoaren aurreko aldean), oin-arterian (oinaren atzeko aldean), eta belaunpeko arterian (belaunaren atzeko aldean).	radial (cara anterior de la muñeca), carótida (cara anterior del cuello), femoral (parte media de la ingle), humeral (cara anterior del brazo), pedio (dorso del pie) y poplí­teo (cara posterior de la rodilla).
Materiala: Farmazia- eta parafarmazia-produktuen banaketa eta salmenta

lepo > cuello (7 testuinguru)

eu testuak	es testuak
Erdi Aroaz geroztiko berriak daude aditzera ematen digutenak zein garrantzizkoa zen parpaila Espainian, nahiz eta ez zuten inoiz lortu, ezta "Espainiako puntuak" izenekoak ere, Frantziakoek, Italiakoek edo Herbehereetakoek lortutako balio artistikoa eta ekonomikoa. Errenazimentuan eta Barrokoan, parpailak protagonismo handia izan zuen modaren munduan, batez ere alkandoren lepoan eta eskumuturretan, garai hartako erretretatu guztietan ikusten denez. Hala ere, XVIII. mendean lortu zuen parpailak protagonismo handiena, emakumeen herriko soinekoetarako material kutunena bihurtu zenean, batez ere mantelinak espainiar jantzien osagai bertakoena bihurtu zirenean. Parpailazko mantelinak, lore apaingarriekin, nortasun ikur garbi gisa agertzen dira, esaterako, Goyaren erretratuko majen eta andreen kasuan, Erromantizismoko Espainiako margolari kostunbristenengan eta baita Getariko jostunaren adiskide zen Ignacio Zuloaga margolariaren lanetan ere.	Desde la época medieval, hay noticias de la importancia que los encajes tenían en España, aunque nunca alcanzaron, ni siquiera los llamados ''Puntos de España", ni el valor artístico ni económico de los de Francia, Italia, o de los Países Bajos. En el Renacimiento y en el Barroco, el encaje alcanzó un gran protagonismo en el mundo de la moda debido en gran parte al uso de llevarlos en el cuello y puños de la camisa como podemos observar en todos los retratos de la época. Sin embargo, fue en el siglo XVIII cuando el encaje alcanzó el mayor protagonismo, al convertirse en el material preferido del vestido femenino popular, especialmente en las mantillas que se convirtieron en el elemento más castizo del atuendo español. Como un claro signo de identidad, las mantillas de encaje, decoradas con motivos florales, las muestran las majas y las señoras que retrato Goya, los pintores costumbristas de la España del Romanticismo e Ignacio Zuloaga, pintor y amigo del modisto de Getaria.
Materiala: Ehungintza liburuak
Dantzarako soinekoa -gaueko soineko bat da, izatez, orkatilarainokoa edo motzagoa- 1950eko hamarraldian prentsak sortutako kategoria bat izan zen, eta gonaren luzera du ezaugarri nagusia. Era horretara, gerri baxuko soineko -gerruntzeak (65. or. il.) oso gona izurduna du, eta Nylonezko bolante zurrun txiki baten gainean dago muntatua, zabaltasun handiagoa hartzeko. Gauerako, tul eta parpaila ugari. Jostunari ehunak nahastea gustatzen zitzaion, zetazko ehunak eta tula, edo satina eta parpaila, esaterako ijito soineko ospetsuetarako. 1920ko Art Deco-ren antzera, Balenciagak multzo horiek beroki batekin, jaka batekin, lepo batekin edo bolero batekin bateratzen ditu, eta tulez edo parpailaz egiten ditu. Aipatzekoa da altuera berekoak ez diren bi bolantez osatutako lepoa, Francisco de Zurbaran margolariak San Buenaventura Lyongo Kontzilioan margolanean irudikatutako lekaideek duten kaputxa gogorarazten duena. 1951. urteaz geroztik, Balenciagak jantzi-osagarri bereziak sortu zituen, hala nol	El vestido de baile -en realidad se trata de un vestido de noche hasta los tobillos o más corto- fue una categoría creada por la prensa en los años 1950, y se caracteriza por la longitud de la falda. Así, el vestido-corpiño (il. p. 65) de talle bajo, tiene una falda muy fruncida, montada sobre un pequeño volante rígido de Nylon, destinado a acentuar la amplitud. Para la noche, tul y encaje abundante. Al modisto le gusta combinar telas, tejido de seda y tul, o satén y encaje, como para sus famosos vestidos gitanos. Como en el Art Déco de los años 1920, Balenciaga combina estos conjuntos con un abrigo, una chaqueta, un cuello, un bolero, confeccionados con tul o incluso con los mismos encajes. Cabe destacar el cuello formado por dos volantes de altura desigual cuyo corte evoca la capucha que llevan los religiosos representados por el pintor Francisco de Zurbarán en su cuadro San Buenaventura en el concilio de Lyorí'. A partir de 1951, Balenciaga crea prendas - accesorios originales como
Materiala: Ehungintza liburuak
1954 Lepo handrko berokia. Beroki militarra. Gaueko kapela, tulezkoa. Gauerako, orkatilerainoko soinekoak, urre koloreko soineko izardunak eta tulezko ehun tolesdunez eta brodatutako zintez osatuak.	1954 Abrigo de cuello grande. Abrigo militar. Sombrero de noche en tul. Para la noche, vestidos largos hasta el tobillo, vestidos bordados con estrellas doradas y equipados de tejidos plisados de tul y de cintas bordadas.
Materiala: Ehungintza liburuak
1957 Lepo oso handiak eta gona oso motzak. Zaku-soinekoa. Parpailazko baby doll erako soinekoa.	1957 Cuellos muy grandes y faldas muy cortas. Vestido saco. Vestido baby doll de encaje.
Materiala: Ehungintza liburuak
17- Tunika, 1962ko U, tul beltza, zeta beltzeko adar eta loreez brodatua (Brossin de Merre). Lepoa biribila, % mahukak. EISA Etiketa. Iturralde andrearen bilduma, Donostia.	17- Túnica, V 1962, tul negro bordado con ranras y (lores de seda negra (Brossin de Merré). Cuello redondo, mangas %. Etiqueta EISA. Colección señora Iturralde, San Sebastián.
Materiala: Ehungintza liburuak
64- Gaueko jaka, 1962ko N, tul marroia, lore brodatuetako ezarkinekin. Hegalean luzatzen den bolante batez egindako lepoa, % kimono mahukak, bolanteekin. Bolduc: abuztua 62 155 (tailerra) Lucia eta Monique. Archives Balenciaga, Paris. (96. eta 97. orr.)	64- Chaqueta de noche, I 1962, tul marrón, con apliques de flores bordadas. Cuello hecho con mi volante prolongado en faldón, mangas kimono 14, con volantes. Bolduc: agosto 62 155 (taller) Lucia y Monique. Archives Balenciaga, Paris. (p. 96 y 97)
Materiala: Ehungintza liburuak
68- Parpaila beltzeko lepokoa, eskuz egindako Chantillya, Bigarren Inperioa. Jostunaren bilduma. Balenciaga Artxiboak, Paris. (48. orr.)	68- Cuello de encaje negro. Chantilly hecho a mano, Segundo Imperio. Colección personal del modisto. Archives Balenciaga, París, (p. 48)
Materiala: Ehungintza liburuak