eskumutur Bilatu eskumutur testuinguru gehiagotan

1
eskumutur > muñeca (6 testuinguru)
eu testuak es testuak
8 hezur motz dira, ESKUMUTUR deritzoguna osatzen dutenak. Hezur horiek bi ilaratan daude: son 8 huesos cortos que constituyen lo que denominamos MUÑECA y que se disponen en dos filas:

Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
eskumuturra birarazteaz arduratzen dira. se encargan del giro de la muñeca.

Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
ESKUMUTURRA, ESKUA eta HATZAK (aurreko taldea-TOLESTAILEAK) MUÑECA, MANO y DEDOS (grupo anterior-FLEXORES)

Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
ESKUMUTURRA, ESKUA ETA HATZAK (atzeko taldea-LUZATZAILEAK) MUÑECA, MANO y DEDOS (grupo posterior-EXTENSORES)

Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
gehienak babestuta daude gorputzaren barruan, batzuk salbu, adibidez eskumuturretakoak eta lepokoak. Azken hauek nahiko azalean daude, eta haietan ukimenaren bidez hauteman dezakegu taupada, hau da, arteria horren ZABALKUNTZA bentrikuluen sistoletik datorren odol-kolpe bat igarotzen den bakoitzeko. de las arterias circulan protegidas por el interior del cuerpo salvo algunas como las de la muñeca y cuello que se encuentran bastante superficiales y en las que podemos percibir a la palpación el pulso que es la DILATACIÓN que experimenta la arteria cada vez que pasa una oleada de sangre procedente de la sí­stole ventricular.

Materiala: Erizaintzako oinarrizko teknikak
arteria erradialean (eskumuturraren aurreko aldean), arteria karotidan (lepoaren aurreko aldean), izter-arterian (izterrondoaren erdiko aldean), besahezurreko arterian (besoaren aurreko aldean), oin-arterian (oinaren atzeko aldean), eta belaunpeko arterian (belaunaren atzeko aldean). radial (cara anterior de la muñeca), carótida (cara anterior del cuello), femoral (parte media de la ingle), humeral (cara anterior del brazo), pedio (dorso del pie) y poplí­teo (cara posterior de la rodilla).

Materiala: Farmazia- eta parafarmazia-produktuen banaketa eta salmenta
2
eskumutur > puño (2 testuinguru)
eu testuak es testuak
Kat. 2. - Gaueko jantzia. "vermicelle" parpaila eta mahuken gaineko belusezko eskumuturrak boladan zeuden 1938. urte inguruan. Cat. 2 - Conjunto de noche, el encaje "vermicelle" los puños de terciopelo que se montan sobre las mangas están de moda hacia 1938.

Materiala: Ehungintza liburuak
Erdi Aroaz geroztiko berriak daude aditzera ematen digutenak zein garrantzizkoa zen parpaila Espainian, nahiz eta ez zuten inoiz lortu, ezta "Espainiako puntuak" izenekoak ere, Frantziakoek, Italiakoek edo Herbehereetakoek lortutako balio artistikoa eta ekonomikoa. Errenazimentuan eta Barrokoan, parpailak protagonismo handia izan zuen modaren munduan, batez ere alkandoren lepoan eta eskumuturretan, garai hartako erretretatu guztietan ikusten denez. Hala ere, XVIII. mendean lortu zuen parpailak protagonismo handiena, emakumeen herriko soinekoetarako material kutunena bihurtu zenean, batez ere mantelinak espainiar jantzien osagai bertakoena bihurtu zirenean. Parpailazko mantelinak, lore apaingarriekin, nortasun ikur garbi gisa agertzen dira, esaterako, Goyaren erretratuko majen eta andreen kasuan, Erromantizismoko Espainiako margolari kostunbristenengan eta baita Getariko jostunaren adiskide zen Ignacio Zuloaga margolariaren lanetan ere. Desde la época medieval, hay noticias de la importancia que los encajes tenían en España, aunque nunca alcanzaron, ni siquiera los llamados ''Puntos de España", ni el valor artístico ni económico de los de Francia, Italia, o de los Países Bajos. En el Renacimiento y en el Barroco, el encaje alcanzó un gran protagonismo en el mundo de la moda debido en gran parte al uso de llevarlos en el cuello y puños de la camisa como podemos observar en todos los retratos de la época. Sin embargo, fue en el siglo XVIII cuando el encaje alcanzó el mayor protagonismo, al convertirse en el material preferido del vestido femenino popular, especialmente en las mantillas que se convirtieron en el elemento más castizo del atuendo español. Como un claro signo de identidad, las mantillas de encaje, decoradas con motivos florales, las muestran las majas y las señoras que retrato Goya, los pintores costumbristas de la España del Romanticismo e Ignacio Zuloaga, pintor y amigo del modisto de Getaria.

Materiala: Ehungintza liburuak