Programa nagusi batek eta etendura-zerbitzuko errutina batek (ISR) aldagai bat manipulatu behar dutenean erabiltzen da Volatile modifikatzailea. Aldagai horretarako sarbidea ez optimizatzeko eskatuko dio konpiladoreari.
TXRa hutsik geratzen den bakoitzean, UARTak etendura bat jaurtitzen du; ondoren, exekutatzen ari den programa eten egiten da, eta dagokion ISR errutinak TXRen idazten du.
Cada vez que el TXR se queda vacío la UART lanza una interrupción, se interrumpe el programa que se está ejecutando y la rutina ISR asociada se encarga de escribir en TXR.
Ikus ezazue zenbait kasutan ISR errutinak (00 eta 11) UARTeko beste erregistro batzuk irakurri beharko dituela etenduraren arrazoia zehaztasunez mugatzeko.
Obsérvese que la rutina ISR en algunos casos (00 y 11) deberá leer otros registros de la UART para determinar con exactitud la causa de la interrupción.
AParen kontrol-programan errutina bat idaztea komeni da, alarmako irteera-terminala OFF moduan dagoela egiaztatzeko S/Iko datuak bidali edo jaso aurretik.
IRQ1 (teklatua) hardware-etendura gertatzen denean, sistemak zerbitzu-errutinaren (ISR elkartua) jatorri-helbidea bilatzen du etendura-bektoreentaulako 0x09 lekuan.
Gainera, mikroak etendura bat onartzen duenean, CLI/disable() instrukzio automatiko bat sortzen da, eta instrukzio horrek etendura gehiago izatea eragozten du; gure ISR errutinak STI/enable () instrukzioa jaulki behar du amaitzear dagoela, etendura gehiago sartu ahal izateko.
Además, cuando el micro acepta una interrupción se produce una orden CLI/disable() automática que inhibe nuevas interrupciones, nuestra rutina ISR debe lanzar la orden STI/enable() justo antes de finalizar para que puedan entrar más interrupciones.
Etendura-identifikatzaile hori array (edo taula) barruko kokalekua da, eta han elementu bakoitza memoria-helbide osoa da (SEGMENTUA:OFFSET) ISR errutina baten jatorri-helbidea erakusten duena:
Software-etendura esaten zaio ROM-BIOSen gordeta dauden errutinetako baten exekuzioari; 13.kapituluan gehiago aztertuko da kontzeptu hori eta zenbait adibide erakutsiko dira.
Se denomina interrupción software a la ejecución de una de las rutinas que se encuentran almacenadas en la ROM-BIOS, en el capítulo 13 se ampliará este concepto y se mostrarán algunos ejemplos.
PIC-a mikrotik programatzen da hainbat hasieraketa- eta kontrol-hitzen bidez, eta horiek BIOS-enerrutinek bidaltzen dituzte PCa abiarazten dugunean.
El PIC se programa desde el micro a través de distintas palabras de inicialización y control que son enviadas por las rutinas de la BIOS cuando arrancamos el PC.
BIOS (Basic Input/Output System) ROM memoriaren txip bat da. Sistemarenplaka nagusian dago eta firmware delakoa du; hau da, funtzio hauek ahalbidetzen dituen errutina multzoa:
La BIOS (Basic Input/Output System) es un chip de memoria ROM que se encuentra en la placa base del sistema y contiene elfirmware, es decir, un conjunto de rutinas que permite:
Egun, ekipo askotan cache memoria kopuru handia jar daitekeenez (512 kB inguru), zenbait sistemek BIOSaren errutina horiek cache memorian osorik edo zati batean itzal egiteko aukera ematen dute.
En la actualidad, debido a la gran cantidad de memoria caché que pueden incorporar algunos equipos (del orden de 512 KB), algunos sistemas permiten sombrear total o parcialmente estas rutinas BIOS en la caché.
RAM memoria ROM memoria baino azkarragoa denez, horrek sistemarenprestazio orokorrak hobetzen ditu, BIOSaren errutinak ehunka aldiz exekutatzen baitira segundoko.
puesto que la RAM es más rápida que la ROM, esto mejora las prestaciones generales del sistema, ya que las rutinas de la BIOS se ejecutan cientos de veces por segundo.
ROMen arteko erabili gabeko bloke horiek eta memoria bereiziko beste errutina batzuk ezin dira programak exekutatzeko erabili, bertan ez dagoelako, egiaz, RAMik, eta RAMa 640 kBtan geratu egiten da.
Estos bloques no utilizados entre las distintas ROM y otras rutinas de la memoria reservada no se pueden usar para ejecutar programas, porque no hay realmente RAM ahí, la RAM se detiene en los 640 KB.
3.- BIOSak duen abiatze-programa sistema aztertzeko programa bat da, POST esaten zaiona; mikroprozesadoreak interpretatu egiten du du eta haren errutinak exekutatu.
Erabiltzaileari interesatzen zaiona hautatu ondoren (instalatuta eskaner bakarra badugu, bakarra agertuko da), iturria irekiko du protokoloak, sarrera-errutinari dei eginda eta aukeratutako iturria identifikatzen duen egitura seinalatuta.
Después de seleccionar la que le interese al usuario (si sólo hay un escáner instalado, aparecerá solo una), el protocolo se encarga de abrir la fuente llamando a la rutina de entrada y apuntando a la estructura que identifica a la fuente seleccionada.
La aplicación implementada en el Maestro deberá gestionar los errores recibidos (repetir las peticiones, activar rutinas de diagnóstico o avisar a los Operadores)
Si se detecta alguna incidencia, se activa una rutina determinada que permite enviar mensajes de texto o de voz a una serie de números de teléfono prefijados (Móvil 1).
Erantzuten den bakoitzean (erantzun elektronikoa) errutina batzuk ohiko komandoak igorriz (hola, pipo, programatzailea eta abar) konektatzeko (login) modua bilatzen ahalegintzen dira.
Cada vez que hay contestación (electrónica), unas rutinas se encargan de intentar hallar la manera de conectarse (login) mediante la emisión de comandos más o menos usuales (hola, pipo, programador, etc.)
Programa horiek sareko ekipoetan babesik gabeko "atakak" bilatzen dituzte eta "sarrera" aurkitzen dutenean erabiltzaile baliagarriak bilatzeaz arduratzen diren errutinak aktibatzen dituzte.
