Sareko estazioek, interfaze-txartela izateaz gain, igorgailu/hargailu bat, antena bat eta kudeaketa-softwarea ere izaten dute; batzuetan elikatze-iturri gehigarri bat ere behar izaten dute.
Transmisio-teknikari dagokionez, ezaugarri nagusi modura aipa genezake transmisoreak erabiltzen direla, irrati-frekuentziakoak nahiz mikrouhinak, modulazioarekin (igorgailuan) eta demodulazioarekin (hargailuan). Gainera, era askotako antenak jartzen dira seinalea airera bidaltzeko eta jasotzeko.
Sistema hauek estali nahi duten eremuan barreiatuta dauden estazio batzuk erabiltzen dituzte; estazio horietako bakoitzaren inguruan erabiltzaile kopuru jakin bat biltzen da eta "zerbitzu-areak" izenekozeluletan oinarritutako egitura bat sortzen dute; zelula horietako bakoitzak gutxi gorabehera 4 kilometroko erradioa izaten du, batez beste 2-7 kilometroko tartea izan dezake erradioak (erabilitako antenen arabera, tartea handiagoa izan daiteke).
Estos sistemas utilizan estacionesbase distribuidas a lo largo de la zona que se pretende cubrir, de forma que en torno a cada una de ellas se agrupa un cierto número de usuarios, generando así una estructura basada en células, denominadas "áreas de servicio", donde cada célula tiene un radio de aproximadamente 4 kilómetros (como promedio), pudiendo variar dentro de un intervalo en torno
En otro tipo, se envía la señal de TV por la misma red de 220 v (por tanto, no llevará antenatransmisora), de tal forma que un elemento receptor también enchufado a la red de 220 v, se conecta a la entrada de la tarjeta de captura de vídeo (o a algún receptor de TV que se desee) para poder sintonizar los canales.
Azken bi horietarako Astra satelitera begira dagoen antena paraboliko bat eta satelite-hargailua (satelite-sintonizadorea) eduki behar ditugu; Vía Digital hartu nahi badugu, antena parabolikoak Hispasat satelitera begira egon behar du.
Para estos dos últimos será necesario tener una antena parabólica orientada hacia los satélites Astra y un receptor de satélite (sintonizador de satélite); para Vía Digital la antena parabólica estará orientada hacia el satélite Hispasat.
(adibidez, mastak FM, UHF eta VHFko antenak eusten baditu, FMko antena VHFkoaren gainetik jarriko da, oro har, eta VHFkoa, berriz, UHFkoaren gainetik).
(p.e., si el mástil soporta antenas de FM, UHF y VHF, normalmente se situará la de FM por encima de la de VHF, y ésta sobre la de UHF).
Horren adibide garbia Wi-fi konexioa da: normalean ez dute babesik izaten, edo, bestela, oso babes ahulak izan ohi dituzte (wi-fi sareak eskaneatzeko programak ahalbidetzen du, euro gutxi balio duen antenaordenagailu eramangarrira konektatuta, ustez babestutako sareetarako sarbide-pasahitzak ikustea).
"Lehen hor ez zegoen" ekipamendu sail osoa dago; barruan zer egiten duen inork ez dakien "kutxa beltz" bat edo beste duten nahiko sofistikatuak diren komunikazio-ekipoak (modemak, bideratzaileak, swithak, hubak eta abar), kableak, antenak eta abar.
Hay toda una serie de equipamiento que "antes no estaba allí"; equipos de comunicación más o menos sofisticados con alguna que otra "caja negra" en su interior que nadie sabe lo que hace (módems, routers, switches, hubs, y un largo etcétera), cables, antenas, etc.
Instalazioek garrantzi txikia dutenean, TB analogiko edo digitaleko, telefonia mugikorreko antenen eta abarren kasuan, baliteke bankadarik behar ez izatea, baina ainguraleku bat behar da estalkiaren forjatuan; hori 6.10 irudian azaltzen den bezala egin daiteke. Irudi hori orain azalduko dugu:
Cuando las instalacionesson de pequeña importancia, como ocurre en el caso de antenas de TV analógicas o digitales, telefonía móvil, etc., la necesidad de una bancadaes poco probable, pero sí es necesario un anclaje al forjado de cubierta, lo cual se puede realizar según se refleja en la Figura 6.10, que comentamos a continuación: